Obaaa işte bu konu gerçekten güzel bir konu. Aynı şeyleri birebir bende yaşıyorum.
Dostum ben ortaokul zamanında çok sinirli ve canım sıkıldığında adam döven birisiydim. Ortaokulda yaklaşık 300-400 kişilik bir mevcuda sahiptik. 3 tane 6,7 ve 8 inci sınıflar vardı. Okulda benden başka kimse daha beter dövemezdi. Kimse bana yanaşamazdı bile.
Hatta sınıfta hocaya "hocam midem bulanıyor" diyince "hamilesindir belki" diyip beni sinirlendiren bi çocuğa tenefüs çaldığında önce küfürleşmeler yaşadık o sırada oturuyordu bende ayaktaydım ben artık o zamanlar nasıl birisiysem sıranın üstüne çıkıp bebenin üstüne bir uçmuşum

Çıkışta servise oturdum çocuk beni arıyo arka bahçede. Çocuk geldi "sen beni nasıl döversin lann" diye geldi yaka paça tekmelerle bir dövüş bir dövüş ama kimse bizi ayırmıyo yani saç baş tekmeler giysileri tutmalar falan görmen lazım. Öyle bi kavga ettikki bebenin burnunu kanattım o zamanıda hatırlamıyorum bebeyi artık nasıl dövdüysem servisin şoförü gelmiş arabayı çalıştırmış gidecekken servisteki kızlar benden bi korkuyolar görmeniz lazım

Gülüyolar ama korkuyolar ben servisin içinden bebeye hala küfrediyorum. En son gördüğümde çantasını almaya gidiyodu ve ağladını gördüm.
İşte dostum ben şuan ortaokuldaki zamanımdaki atara ve sinire sahip olsaydım şuan okulda ve mahallede kimse bana dokunamazdı bile.
Ama o ortaokuldaki sertliğim ve atarım neden o zamana göre şimdi değil ? Çünkü ortaokul çağındayken öyle herkesin çevresi yoktu hiç birinin öyle o kadar çevresi yoktu ve ortaokulda 2 insan kavga ederken öyle arkadaşlarını falan çağırıp veya orda burda sıkıştırıp dövmezdi. Ortaokuldayken 2 insan kavga ediyorsa bütün meseleyi 2 si birbirinden hınçlarını alana kadar kavga ederlerdi.
Ta ki Liseye geçinceye kadar (Burası önemli);
9. Sınıftayken alt katımızda bir sınıf vardı ve pencereden birilerine bakıyordu. Ben aşağıya tükürdüm ve çocuğun koluna gelecekti gelmedi ama gelmiş farz ediyor kendisi. Çocuk diğer 2 arkadaşına haber uçurarak bana "orası hangi sınıf la" diyerek üst kata çıkıyorlar ve bu 3 çocuk bizim sınıftaki bütün erkeklere atar yapıyolar ve o tüküreni bulmak için ağızlarından kan kusuyolar. Sınıfa gelen bütün çocukların analarına bacılarına sövüp 1-2 tekme atıyolar kavga ediyolar. Bizim sınıftaki erkekler şaşkın tabi.
Ben o gün okul çıkışı 2 senelik bir arkadaşıma "bizim sınıfı basanlar şu 3 oğlan" demiştim ve oğlanlar biri ağlayarak "seni s...." diye ağlaya ağlaya okuldan çıkıyodu.
Ben bu 3üyle daha doğrusu 2 siyle (öbürü pek çelimsiz ve kavga edecek sinirli bi yapıya sahip değildi) kavgalı olmuştum. Her tenefüste sınıfımın kapısında bekleyip beni yanlarına çağırmaya çalışıyorlardı. Benim o zaman taa o ortaokuldaki atarım ve sinirlerim gitmiş tırsak biri çıkmıştım. Artık öyle bi hal olduki okul çıkışlarında vınnn diye eve kaçmaya çalışıyordum. Hatta içlerinden 1iyle okul çıkışı kavga etmiştim öbürüde "sen benim arkadaşıma nasıl vurursun lan" diye bana kızıyordu. Tabi bizi ayırdılar.
Bu kavgalık durum yaklaşık 1-2 hafta sürdü. 1-2 hafta sürmesine rağmen bu çocuklar hala benim peşimdelerdi bi gün sınıfta çok pis ağlamıştım. O ağlayış benim resmen yıkılışım ve tırsak biri olmama sebep oldu. En son bi gün çıkışta bi okulun kenarına bunlarla kavga edecektik ama içlerinden 1 iyle sadece yanlarına 1 tane daha oğlan alıp 3 kişi kenarda duruyordu. ben sadece 1 iyle açılacakken bu 3 ü birden bana daldı (Ş...sizlik yaptılar) ben ceketimi çantamı alıp kaçtım. bu kaçma olayım çok uzun sürdü.
İşte o günden sonra anneme herşeyi anlatmak zorunda kalıp Hakkarili okul müdürümüz ve beden eğitimi hocamız bu 4 arkadaşa (öbürü kavgadayken daldı onunla bi bağlantım meselem yoktu) öyle bi kızdılar ve öyle bi öfkelendilerki içlerinden 2 si gözyaşlarını tutamamışlardı bile. Müdür ve beden eğitimi hocası bunlara vurup vurup "siz çıkışta bi çocuğu nasıl sıkıştırırsınız lan !!" diye bunlara bir püskürüyorlar resmen tir tir titriyorlardı. Daha sonra annem falan diğer çocukların velileri geldi tabi iş tatlıya bağlandı selamlaştık falan.
Yani adamım sana diyeceğim benim şuan ortaokuldaki o sinirim ve atarımın olmaması, artık kavgalardan kaçmaya çalışmak ve bir insana zarar vermeye korkmak bu günden itibaren beni fena etkiledi. Çünkü bir insanın 1-2 hafta boyunca beni dövmek için yerinde duramaması, 1'den çok adam toplayıp beni dövmelerinden korktuğum için artık liseye geçmemle beraber çok uysal ve tırsak biri olup çıkmıştım.
Kısacası dostum bi insanla kavga edeceğini bilmek ve ona olan öfkenden dolayı titriyorsun. Bu bendede oluyor bi insanla atıştıktan sonra öbür gün neler olacağını düşünmekten insanı sürekli bir titreme tutuyor
senin bu ağlamanın ve korkmanın sebebi karşı tarafla uzun süre kavga edip rahat yaşıyamama. Seni gördüğü an şalterlerin atıp her zaman kavga çıkması ve aranızın yumuşayamaması ve adamlar toplayıp bir gün seni sıkıştırması seni öldürcekmiş hissi vermesinden dolayı oluyor. Çünkü bende senin bu durumunu yaşadım. Ve şuan görüyorumki eğer kavga etmeden önce ağlıyorsan bilki artık o sertliğini ve atarlı yapına bir daha kavuşamayacaksın. Zor olucak ama artık sana küfür eden ve kavga etmek için ortaya sebep atan insanlarla konuşup halletmeyi kavga etmemekten yana olmayı yeğliyceksin.
Şimdiden geçmiş olsun diyorum. Çünkü artık o içine işlemiş ve bir daha hayatında bi erkeğe atar yapıp kolay kolay kavga çıkartamayacaksın 
(11-03-2011 07:21 PM)xCamp3rush Yazılan: (11-03-2011 06:21 PM)bozkarttal Yazılan: neden kavga ediyosunuzki? her ne olursa olsun konuşarak halletmeye çalışın kavga işi boş iş, beladan uzak durun her zaman
tabiki en iyisi konuşarak halletmek ama cahil insanlara ne kadar söylesen boş onların bilinç altına yerleşmiş bi kere dövsem susar birdaha gelmez falan.yada gelip durduk yere bela arayanlar oluyo onlarda tam dayaklık onları konuşmadan dövüceksin 
Çok güzel açıklamışsın kardeşim. Bazıları kavgadan başka çare görmüyor ve bazılarıda bela arıyor durduk yere sataşıyorlar ve kavga sebebini hemen yaratıyorlar
Tabikide kavga etmemek konuşup anlaşmak en iyisi. Bende kavga edecektim 1 hafta önce falan konuştuk biz derdim yok derdim yok dedik dağıldık arkadaşlarda vesile oldu tabiki.