Mesaj: #1

Öncelikle açık konuşmakta fayda var. Serinin bundan önceki oyunlarını oynamamış ve dövüş oyunları ile çok fazla ilişkisi olmayan biriyim. Hayatımın en uzun saatlerini alan dövüş oyunu sanırım Street Fighter 4 olmuştu ki ona da bakmıyorum artık. Ustam Murat Abi oyunu inceleme görevini bana verdiğinde, biraz önceki bahsettiğim durumun zorluk yaratacağını düşünmüş olsam da, şu anda hafif sızlayan baş parmağım aslında o düşüncelerin ne kadar da yersiz olduğunu açığa vurur gibi. Oyun dünyasının tanınan yüzleriyle çizgi romanların hakimleri bir araya, üçüncü kez geliyorlar ve bu halaya ortak olmamak elde değil arkadaşlar.

Yukarıda bahsettiğim gibi, serinin önceki oyunlarını oynamamış olsam da birkaç ufak araştırma sonucu hem biraz karşılaştırma yapmayı, hem de yapımcının diğer bir oyunu olan Street Fighter 4 ile nasıl bir ilişki içerisinde olduğundan bahsetmeyi planlıyorum. Öncelikle şöyle bir genel bakış atmakta fayda var. Marvel Vs Capcom 3 (MC3), herkese hitap etmeyi ilke edinmiş bir oyun. Bunun anlamı şu: Dövüş oyunları, piyasadaki diğer türdeki yapımlara kıyasla daha "bilenin takip ettiği" bir tür olarak tanımlanabilir. Bilmeyen ya da merak edenler oyuna başladıklarında, özellikle benim gibi oynamaya saatler ayırabilecek durumda değiller ise, tek kişilik modun Normal zorluk seviyesini bile zor bitirir haldedirler. Online seçeneklerine ise korku ile yaklaşırlar ki Street Fighter 4'ün online karşılaşmarında 10'da 1 gibi "süper" bir ortalamam vardı. İşte benim gibi beceriksiz, komboları ezberlemek için kafa yormak istemeyen ve eğlenmeyi ilke edinmiş kişiler için Capcom kontrol sistemine yeni bir anlayış getirerek "Simple Mode" diye bir seçenek sunuyor. Bu seçenek sayesinde, normalde L, M ve H olarak (Light, Medium, High) 3 tuşa atanmış olan direkt vuruşlarımız 1'e düşerken, özel vuruş, özel hareket ve süper kombomuz da kontrol cihazının diğer 3 renkli tuşlarına serpiştiriliyor. Bu sayede kendinizi "acaba yarım daire ileri mi yoksa tam daire 2 kere...hraa" nidalarından uzakta buluyorsunuz. Bu seçenek her ne kadar hardcore oyuncular tarafından yuhalanıyor olsa da, oyunun her tecrübe seviyesindeki insana erişmesi için gerekli bir adımdı.

Oynanış her ne kadar kolay gibi gözükse de, bu kolaylığın altında gerçekten derin bir taktiksel anlayış mevcut. Özellikle normal kontrol sisteminde oynarsanız eğer, 3 vs. 3 dövüşünün aslında ne kadar komplike bir olaya dönüşebileceğine şahit oluyorsunuz. Bilmeyenler için tekrar hatırlatalım: MC3'ü diğer dövüş oyunlarından ayıran en büyük özelliği 3'e 3 dövüşlerin sahne alması. Birazdan bahsedeceğim 36 isim arasından seçtiğiniz 3 karakeri, sadece tek tek kavramış olmak değil, bir takım olarak dövüşmeyi de kendinize öğretmiş olmanız şart. Bu sayede 90 saniyeye sığdırılmış "sığ" bir tokatlama oyunundan çok, MC3 dikkatli ve sabırlı oyuncuların uğrak yeri haline geliyor. Bunu biraz daha detaylı anlatayım.

Captain America (Marvel), Chris Redfield (Resident Evil), Chun-Li (Street Fighter), Dante (Devil May Cry), Deadpool (Marvel), Doctor Doom (Marvel), Dormammu (Marvel), Felicia (Darkstalkers), Iron Man (Marvel), Morrigan (Darkstalkers), Ryu (Street Fighter), Super Skrull (Marvel), The Hulk (Marvel), Trish (Devil May Cry), Wolverine (Marvel), Thor (Marvel), Amaterasu (Okami), Tron Bonne (Mega Man Legends), Nathan “Rad” Spencer (Bionic Commando), Arthur (Ghosts N Goblins), Magneto (Marvel), MODOK (Marvel), C. Viper (Street Fighter), Storm (Marvel), She-Hulk (Marvel), Zero (Mega Man X/Zero), X-23 (Marvel), Viewtiful Joe (Viewtiful Joe), Albert Wesker (Resident Evil), Spider-Man (Marvel), Mike Haggar (Final Fight), Phoenix "Jean Grey" (Marvel), Akuma (Street Fighter Alpha), Taskmaster (Marvel), Hsien-Ko (Dark Stalkers), Sentinel (Marvel).

Yukarıda gördüğünüz gibi birbirinden tamamen farklı 36 süper güçlü karakterimiz mevcut. Oyuna başladığınızda 4 tanesinin kapalı olduğunu fark edeceksiniz. Üzülmeyin, birkaç kere bitirdiğinizde hepsine kavuşmuş olacaksınız (listeye yeni eklenmiş olan Shuma Gorath ve Jill Valentine'i de XBL ya da PSN üzerinden satın alabilirsiniz). Bu 36 karakterin yarısı Capcom stüdyolarından çıkmış oyunların tanınan isimleri iken, diğer yarısı ise Marvel'ın süper kahramanları tarafından dolduruluyor. Bu kadar çok seçimin bir arada bulunması, ister istemez akla "acaba hepsi aynı dengede mi" sorusunu sorduruyor insana. Bir söz vardır "Ata değil, jokeye bakacasın" diye. Aslında MC3'deki durum da aynen böyle. Karakterleri tek tek denemeye başladığınızda, ister istemez kendi oynanış stilinize uygun birini bulacak ve onda ustalaşmak isteyeceksiniz. Ama buradaki handikap bir ile yetinmeyip, en az üç karakteri de çözmüş olmanızda yatıyor (aslında 3 bile yeterli değil de, başlangıç için idare edin). Oyun sırasında seçmiş olduğunuz üç isimden biri ile başlıyor, diğer ikisini de istediğiniz zaman anlık yardıma (Ryu'dan bir Hadoken, Spider'dan bir Web Ball gibi) çağırabiliyorken, isterseniz omuz tuşlarından istediğiniz karakteri belirten herhangi birine (RB, LB) basılı tutarak yer de değiştirebiliyorsunuz. Bunun yanında, MC3 ile seriye eklenmiş olan diğer bir özellik de, seçilen 3 karakteri sırayla kullanarak havada kombolar yapabilmeniz. Bunun için özel vuruş tuşuna (Normal Mode'da ise özel vuruş ile başlatıp, L, M ve H arasında geçişler yapmalısınız) doğru zamanlama ile seri bir şekilde basmanız ve rakibinizi korunaksız bir durumda yakalamanız gerek. Böyle bir durumda karakterlerinizi seri bir şekilde yer değiştirerek, rakibinizi havadayken kombo yağmuruna tutuyororken görüyorsunuz. Bu yer değişikliği sırasında istediğiniz bir tanesinde bırakarak, dövüşe onunla d
Oynanış dinamiklerinden devam edelim. MC3 gerçekten çok hızlı bir oyun yapısına sahip. Yukarıda her ne kadar "planlı ve sabırlı oynayanlar için" gibi bir ifade kullanmış olsam da, bazen düşünmeye 2 saniye bile vakit bulamadığınız anlarla karşılaşıyorsunuz. Bu dinamizm ve hızın en büyük sebebi de hareketler ve kombolar arasındaki geçişlerin çok sık ve sorunsuz oluşu. Zamanlamayı ve doğru kombinasyonu yapabilen bir oyuncu, isterse karşısındakini birkaç saniye içerisinde %70 canından edebilir. Bu süreç içerisinde o an oynadığınız karakerin kendi normal ve özel vuruşları dışında, sadece belirli şartlarda kullanabileceğiniz "süper kombo" seçeneği de mevcut. Bu özelliğin aktif hale gelebilmesi ise, sizin rakibinizi ne kadar pataklayıp, her gruba atanmış olan barı ne kadar doldurduğunuz ile alakalı. Toplamda 5 seviye bulunan bu bar, 1 kez dolduğunda karakterinize özel kombo şansı tanırken (ekran boyutunda Hadoken'ler, Iron Man'in kendisinden 10 kat büyük bir lazer silahını ateşlemesi gibi), seviye 2'den itibaren ikili kombolar yapma şansına erişiyorsunuz. 3+'den sonra ise, toplu süper kombo (Default olarak LT) tuşuna basmanız ile birlikte takımınızdaki her dövüşçü aynı anda özel kombolarını yapıyor ki, ekrana bakılası bir durum değil cidden.

Bunlar dışında karakter kontrolü ve oynanış hakkında söylenebilecek çok fazla şey yok aslında. Seriyi takip etmiş, Street Fighter 4'ü oynamış ya da en azından yolu dövüş oyunlarına uğramış biri için alışma sürecinin pek zorlayıcı olmayacağı kanaatindeyim. Özellikle yukarıda bahsettiğim Simple Mode sayesinde. Bu konuda tek önerebileceğim şey oynayabildiğiniz kadar çok karakterle oynamanız ve en azından hepsinin olmasa da, çoğunun vuruş tekniklerini bilmeniz. Siz seçmeseniz bile, karşınıza rakip olarak geldiklerinde afallamayın diye. Şimdi gelelim hikayeye...

Evet, bir hikayemiz var, her zaman vardır. Buradaki hikayemiz de bir dövüş oyunu için yeterli kıvamda. Kötülerin iyiler ile olan savaşları sırasında işler ters gider ve Galactus uyanır. Uykusu bir hayli derinmiş ki, bu sinirle her iki dünyayı da (Capcom, Marvel) yoketmeye karar verir. Sizin de amacınız bu fazla gelişmiş arkadaşı durdurmak. Nasıl, süper değil mi? Tabii ki değil, olması da gerekmiyor zaten. Bizi asıl ilgilendiren kısım tek kişilik modu dışında bize MC3'ün neler sunduğu. Klasik Arcade ve Versus dışında, Street Fighter 4'ten aşına olduğumuz Training (MC2'de de olabilir) modu karşılıyor bizi. Her karakteri en ince noktasına kadar mıncıklayabileceğiniz bu köşe, sizin en uğrak noktanız olmalı, eğer Online kapışmalarda derece elde etmek istiyorsanız tabii ki. Bu alışma bölümü dışında bir de Mission adlı başka bir bölüm bulunuyor. Buranın amacı, oyundaki tüm karakterlere ayrı ayrı atanmış olan 10'ar adet görevi tamamlamak. Bu görevler de Street Fighter 4'ün Challenge modu ile bir hayli benzerlik gösteriyor. Size verilen tuş kombinasyonlarını sırayla uygulayarak komboları tamamlamaya çalışıyorsunuz. MC3'nin temel amacı rakibinize hareket şansı tanımamak. O yüzden bu bölümü de sindirmenizde fayda var.Devam etme imkanınıza var (herhangi bir omuz tuşuna basmadan).

Marvel vs. Capcom 3'ün online kısmı ise tatmin edici düzeyde. İlk seçenekler Ranked Match ve Player Match olarak ikiye ayrılmış durumda. Ranked altında yapacağınız her müsabaka sizin seviye atlamanıza yardımcı oluyor. Kazandığınız her dövüş, hanenize +1 olarak yansıyorken, offline modda kazanmış olduğunuz karakter puanlarına eş değer bir şekilde puan kazanmaya da devam ediyorsunuz. Bu puanlar sayesinde, yine Street Fighter 4'de görmüş olduğumuz gibi, ismimizin üstüne ekleyebileceğimiz çeşitli isimler (title) ve ikonlar açabiliyorsunuz. Ayrıca RB tuşuna basarak karakterinizin seviye gelişimi, maç sonuçları, karakterler ile oynama oranı gibi detaylı bilgilere de ulaşabiliyorsunuz. Menüdeki dikkat çeken diğer iki seçenek olan Search Lobby ve Create Lobby ise toplu karşılaşmalar için biçilmiş kaftan. 8 kişiye kadar destek veren Lobby sistemi, kendi aranızda ikili karşılaşmalar yaparak bir çeşit turnuva ortamı oluşturmanıza olanak sağlıyor. Son güncelleme ile eklenen Shadow Battle ise, online aleminin tanınmış oyuncularının, kendi karakterleri ile karşınıza gelmesini konu alıyor. Ama bu durum daha çok offline gibi işliyor çünkü karşınızdaki kişi aslında ismi geçen şahsın oynanış dinamiklerini kopyalayan bir yapay zeka. İşin online tarafının espirisi ise bu isimlerin zaman zaman değişecek oluşu.
Teknik detaylara geçmeden önce bahsetmek istediğim son konu ise Galeri bölümü. Offline veya online olarak gerçekleştirdiğiniz her başarı, bu bölümde size taze meyve olarak geri dönüyor. Şöyle ki:

* Movies: Oyunun açılış ve bitiş videoları dışında ekstra videolara da erişebileceğiniz yer.

* Character Bios: Oyundaki her karakter hakkında detaylı bilgi barındıran bir data merkezi.

* Character Endings: Credits'den önce karşımıza çıkan karakter görüntülerinin, her karaktere özel olarak indirgenmiş halini barındıran bölüm.

* Model Viewer: Karakter modellerini 3B olarak görebildiğimiz, kamerayı döndürüp, yaklaştırıp / uzaklaştırabilidiğimiz model görüntüleme merkezi.

* Artwork: Adı gibi sanatsal bölüm. Her dövüş oyunun olmazsa olmazı.

* Sound: Burası ilginç Oyundaki her türlü sese ve müziğe ulaşabildiğiniz bir yer. Chun-li'nin inlemeleri dahil.

Gel gelelim görsel mevzulara. Capcom'un Street Fighter 4 ile başlayan grafiksel değişimi, neredeyse hiç eksilmeden MC3'e de yansımış durumda. SF4'e göre çok daha hızlı ve görsel olarak çok daha zengin bir oyun olmasına karşın, Capcom işin altından çok iyi kalkmış. Özellikle süper komboların ekranı süsülediği anlarda detaylara hayran kalıyor insan. Bu konu hakkındaki tek eleştirim, bölüm tasarımlarının 3B olmasından kaynaklanan göz yorulması. Zaten rengarenk olan dövüşlere bir de 3B arka plan tasarlamayı uygun görmüş yapımcılar. Ama çoğu zaman renklerin uyumsuzluğu ve odak problemi yüzünden ara sıra kim kime vuruyor anlayamıyorsunuz. İşin duysal kısmı da görselliğin yanında paralleliğini koruyor. Gaza getiren müzikler, hoş seslendirmeler, efektlerin ve süper komboların çıkardığı ses cümbüşü, herşey yerli yerinde.

Yerli yerinde olmayan neler var peki? 36 karakter her ne kadar yeterli gibi gözükse de, 2. oyunun 56 isimli listesinin yanında az kalıyor. Kime ve neye göre o kadar ismi çıkarmışlar bilemiyorum ama, kalmaları çeşitlilik açısından hiç fena olmazdı. Diğer bir eleştirim de bu kadar hızlı bir oyuna, bu kadar çabuk tüketilebilecek modların konmuş olması. Training'i bir kenara bırakırsak, Missions modu, iyi bir oyuncu tarafından birkaç günde %100 tamamlanabilir. Bunun dışında offline olarak yapılacak birşey kalmıyor ne yazık ki. Şöyle bir Time Trial, bir Survival modu olsa hoş olmaz mıydı? Diğer bir eleştirim de rakibinizi tutma sisteminin, bana göre, zorluğu. Ben mi yeteneksizim yoksa tuş kombinasyonu mu saçma anlayamadım gerçekten. Ayrıca Loading ekranı da karakter piksellenmeleri yüzünden saçma gözüküyor, söylemeden geçemeyeceğim.

Benim gibi dövüş oyunu oynamayan biri bu kadar şey yazıyorsa, takipçiler neler yazardı kim bilir. Marvel vs. Capcom: Fate of Two Worlds, Mortal Kombat'ın da yaklaştığı şu günlerde belki de tercih edilebecek tek dövüş oyunu. Hızlı oynanış dinamikleri, her tür oyuncuya ulaşan kontrol seçimi, karakter bolluğu, onlline modunun sorunsuz ve eğlenceli oluşu, bu oyunu almanız için yeterli sebeplerden bir kaçı. Eğer gözünü ön yargı bürümüş eski Marvel vs. Capcom'culardan değilseniz ve Xbox 360 ya da PS3 sahibi şanslı insanlardansanız bu oyun tam size göre. Amaterasu (Okami) ve Wolverine'i çarpıştırabileceğiniz başka oyun var mı zaten?

★▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬ ღ۩۞۩ღ ▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬­­­­­­★
»●G1-Adminlerine Nasıl Ulaşabilirim ?●«
★▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬ ღ۩۞۩ღ ▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬­­­­­­★